ഡാഡിയും മട്ടൻ റോ​ഗൻ ജോഷും... ഏറ്റവും സ്പെഷലായ ഓർമകൾ

'ഇലവങ്കോട് ദേശ'ത്തിൽ തുടങ്ങിയ ഒരു സൗഹൃദം ഞങ്ങളുടെ ജീവിതത്തെയാകെ ശരിക്കും വഴിതിരിച്ചുവിട്ടു എന്നു പറയും. തിരുവനന്തപുരത്തായിരുന്ന ഞങ്ങൾ കോയമ്പത്തൂരിലെത്തിയത് അങ്ങനെയാണ്. ഖുശ്ബുവായിരുന്നു ആ സൗഹൃദകഥയിലെ നായിക. 'ഇലവങ്കോട് ദേശ'ത്തിന്റെ ഷൂട്ടിങ് സമയത്താണ് അവർ ഞങ്ങളുടെ കുടുംബവുമായി അടുപ്പത്തിലാകുന്നത്. അതിനുശേഷം തിരുവനന്തപുരത്ത് വരുമ്പോഴൊക്കെ ഖുശ്ബു വീട്ടിൽ വരും. മമ്മിയുണ്ടാക്കുന്ന ഭക്ഷണം വലിയ ഇഷ്ടമായിരുന്നു, പ്രത്യേകിച്ച് മീൻകറി. ഡാഡിയോട് വളരെയേറെ ബഹുമാനവുമായിരുന്നു ഖുശ്ബുവിന്.

അങ്ങനെയൊരു ദിവസം വീട്ടിൽവന്നപ്പോഴാണ് 'എന്തുകൊണ്ട് കോയമ്പത്തൂരിലൊരു ബ്യൂട്ടിപാർലർ തുടങ്ങിക്കൂടാ' എന്ന് അവർ മമ്മിയോട് ചോദിക്കുന്നത്. അവി‍ടെ നല്ല സ്കോപ്പുണ്ടെന്നും തുടങ്ങിയാൽ പെട്ടെന്നുതന്നെ ലാഭകരമാക്കാനാകുമെന്നും ഖുശ്ബു പറഞ്ഞു. മമ്മിക്കും എനിക്കും സഹോദരനും തമിഴ്നാടാണ് പണ്ടേ പ്രിയം. ഡാഡിയുടെ നിർബന്ധം കൊണ്ടാണ് കേരളത്തിൽ നില്കേണ്ടിവന്നത്. അതുകൊണ്ട് ഖുശ്ബുവിന്റെ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോഴേ മമ്മിക്കായിരുന്നു ഏറെ ഉത്സാഹം. കോയമ്പത്തൂരിലേക്ക് പോയാൽ പണ്ടുപാതിവഴിക്ക് ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടിവന്ന തമിഴ്ജീവിതം തിരിച്ചുപിടിക്കാനാകുമല്ലോ എന്ന സന്തോഷമായിരുന്നു മമ്മിക്കും ‍ഞങ്ങൾ രണ്ടുമക്കൾക്കും.

1999 ആണ് വർഷം. ഞാനപ്പോൾ പ്രീഡി​ഗ്രി കഴിഞ്ഞുനില്കുകയാണ്. ആ സമയത്താണ് മാക്ട എന്ന സംഘടനയുണ്ടായത്. അതിന്റെ തിരക്കുകളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ഡാഡി മിക്കവാറും എറണാകുളത്തായിരുന്നു. ഞങ്ങൾ മൂന്നുപേരും തിരുവനന്തപുരത്തും ഡാഡി എറണാകുളത്തും. കോയമ്പത്തൂരിലേക്ക് മാറുന്നതിനോട് ഡാഡിക്കും എതിർപ്പൊന്നുമുണ്ടായിരുന്നില്ല. അതാണ് ഡാഡിയുടെ സ്വഭാവം. ഒരു കാര്യത്തിലും കടുംപിടുത്തങ്ങളില്ല. നമ്മളെ നമ്മുടേതായ വഴിക്ക് വിടുകയെന്നതാണ് രീതി. അതുകൊണ്ട് പ്രീഡി​ഗ്രി കഴിഞ്ഞ അവധിക്കാലത്ത് മമ്മിയും ‍ഞങ്ങളും കോയമ്പത്തൂരിലേക്ക് ഷിഫ്റ്റ് ചെയ്തു. ഡാഡി കേരളത്തിൽ തന്നെ തുടർന്നു.

ഖുശ്ബുവാണ് കോയമ്പത്തൂരിലെ പാർലർ ഉദ്ഘാടനം ചെയ്തത്. സ്പ്ലെൻഡർ എന്നുതന്നെയായിരുന്നു പേര്. അപ്പോഴേക്കും തിരുവനന്തപുരത്തെ പാർലർ അടച്ചു. കോയമ്പത്തൂരിൽ എല്ലാ സഹായങ്ങൾക്കും മുന്നിൽ നിന്നത് ഖുശ്ബുവാണ്. അവരുടെ അവിടത്തെ കോൺടാക്ടുകളെല്ലാം തന്നു. പലരെയും പരിചയപ്പെടുത്തി. ഞങ്ങൾക്കുവേണ്ടി കെട്ടിടം കണ്ടെത്തിയതും അതിനായി റിയൽ എസ്റ്റേറ്റ് ബ്രോക്കർമാരുമായി സംസാരിച്ചതും സർക്കാർ ഓഫീസിലെ കാര്യങ്ങളെല്ലാം വേ​ഗത്തിലാക്കിത്തന്ന തും ഖുശ്ബുവായിരുന്നു.

ഞങ്ങളുടെ അംബാസിഡർ കാറിൽ ഞങ്ങൾ നാലുപേർ-മമ്മി,ഞാൻ,എന്റെ സഹോദരൻ,പിന്നെ ഞങ്ങളുടെ പട്ടിക്കുട്ടി ഡൂണി-അങ്ങനെ കോയമ്പത്തൂരിലെത്തി,അവിടെ ജീവിതം തുടങ്ങി. എയർഫോഴ്സ് പൈലറ്റ് ആകാൻ തീരുമാനിച്ചുനിന്ന ഞാൻ ഡി​ഗ്രിക്ക് ഫിസിക്സ് എടുക്കാമെന്നാണ് വിചാരിച്ചത്. പക്ഷേ കോയമ്പത്തൂരിലെ കോളേജുകളിലൊക്കെ അന്ന് സയൻസ് വിഷയങ്ങളെല്ലാം ഈവ്നിങ് ക്ലാസുകളാണ്. ഫിസിക്സിനും കെമിസ്ട്രിക്കുമൊന്നും ആരും വലിയ പ്രധാന്യമൊന്നും കല്പിച്ചിരുന്നില്ല. ബയോകെമിസ്ട്രി,കമ്പ്യൂട്ടർ സയൻസ് തുടങ്ങി അന്നേ അഡ്വാൻസ്ഡ് വിഷയങ്ങളിൽ സ്കോപ്പ് കണ്ടെത്തിയിരുന്നു അവിടെയുള്ളവർ. അതുകൊണ്ട് ഈ വിഷയങ്ങൾക്കായിരുന്നു മിക്ക കോളേജുകളിലും പകൽക്ലാസുകൾ. ഫിസിക്സിനും കെമിസ്ട്രിക്കുമൊക്കെ വൈകീട്ട് ആറുമുതൽ പത്തുവരെയോ മറ്റോ ആയിരുന്നു ക്ലാസ്.

സഹോദരൻ മെഡിക്കൽ ട്രാൻസ്ക്രിപ്ഷനിസ്റ്റായി ജോലിക്ക് ചേർന്നു. മമ്മി ബ്യൂട്ടിപാർലറുമായി തിരക്കിലായി. മറ്റുവിഷയങ്ങളൊന്നും പഠിക്കാൻ താത്പര്യമില്ലാത്തതിനാൽ ഞാൻ ഈവ്നിങ് ക്ലാസിൽ ഫിസിക്സ് ഡി​ഗ്രിക്ക് ചേർന്നു. പക്ഷേ ജീൻസും ഷോർട്സും മാത്രം ധരിച്ചുശീലിച്ച എന്നോട് അധ്യാപകർ ആവശ്യപ്പെട്ടത് ഫാഫ്സാരി ഉടുത്തേവരാവൂ എന്നാണ്. അതായിരുന്നു അവിടത്തെ യൂണിഫോം. അങ്ങനെ ആ കോളേജിലെ പഠിത്തം നിർത്തി. കൊച്ചിയിലെ ഏതെങ്കിലും കോളേജിൽ അഡ്മിഷനെടുക്കാമെന്ന് തീരുമാനിച്ചു. ഡാഡി തന്നെയാണ് ഓടിനടന്നത്. മഹാരാജാസിൽ അപ്പോഴേക്കും അഡ്മിഷൻ അവസാനിച്ചിരുന്നു. പിന്നെയുള്ളത് സെയ്ന്റ് തെരേസാസ് ആണ്. അവിടെ വലിയൊരു തുക ഡൊണേഷൻ കൊടുത്ത് ഡാഡി ഡി​ഗ്രി ഫിസിക്സിന് അഡ്മിഷൻ ശരിയാക്കി. ഫിലിംമേക്കർ എന്ന നിലയിലുള്ള ഡാഡിയുടെ ഇമേജും അതിന് സഹായിച്ചു.

പതിനെട്ടുവയസ്സുകഴിയുമ്പോൾ പഠനം ഉൾപ്പെടെ സ്വന്തം ആവശ്യങ്ങൾക്കുള്ള പണം തനിയെ കണ്ടെത്തണമെന്നായിരുന്നു ഡാഡി ഞങ്ങൾക്ക് നല്കിയിരുന്ന നിർദേശം. എന്റെ സഹോദരൻ തിരുവനന്തപുരത്ത് മാർ ഇവാനിയോസിൽ ഡി​ഗ്രിക്ക് പഠിക്കുമ്പോൾ ഇങ്ങനെ പഠനത്തിനൊപ്പം ജോലിയും ചെയ്തിരുന്നു. പാശ്ചാത്യലോകത്ത് അതിസാധാരണമാണ് ഈ രീതി. ഇപ്പോൾ നമ്മുടെ നാട്ടിൽനിന്ന് വിദേശങ്ങളിൽ പഠിക്കാൻ പോകുന്ന പലകുട്ടികളും പഠിക്കുന്നതിനൊപ്പം ജോലിചെയ്ത് സ്വന്തം ജീവിതച്ചെലവിനുള്ള പണം കണ്ടെത്തുന്നുണ്ട്. വർഷങ്ങൾക്കുമുമ്പ് ഇത് ഞങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിൽ പ്രാവർത്തികമാക്കി കാലത്തിനേക്കാൾ വേ​ഗത്തിൽ നടക്കുകയായിരുന്നു ഡാഡി.

സെയ്ന്റ് തെരേസാസിൽ പഠനം തുടങ്ങിയതോടെ ഞാനും ഡാഡിയും കൊച്ചിയിൽ. മമ്മിയും എന്റെ സഹോദരനും കോയമ്പത്തൂരിൽ. ഡാഡി പലപ്പോഴും യാത്രകളിലായിരിക്കും. കെ.എസ്.എഫ്.ഡി.സിയുടെ ചെയർമാനായിരുന്ന കാലമാണ് എന്നാണ് ഓർമ. അതുകൊണ്ട് വീട്ടിൽ ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്കായിരിക്കും. അതുകൊണ്ട് എനിക്ക് ഒരു ധൈര്യത്തിനായി മമ്മി ഡൂണിയെ കൊച്ചിയിലേക്ക് വിട്ടു. അങ്ങനെ ഡാഡി യാത്രകൾക്ക് പോകുന്ന സമയത്തൊക്കെ ഡൂണിയായി എന്റെ കാവൽ. ഡാഡി ഫീസൊന്നും തരില്ല. അതു നേരത്തെ പറഞ്ഞപോലെ നമ്മൾ തന്നെ കണ്ടെത്തണം. ഡാഡിയുടെ ആ തീരുമാനം എത്ര നന്നായി എന്ന് ഇപ്പോഴാണ് മനസ്സിലാകുന്നത്. കാരണം ആ പ്രായത്തിൽതന്നെ നമ്മളെ സ്വയംപര്യാപ്തരാക്കുകയായിരുന്നു ഡാഡി. പിന്നീടുള്ള ജീവിതത്തിൽ ആ സ്വയംപര്യാപ്തത ഏറെ സഹായിച്ചു.

കേരളത്തിൽ അപ്പോൾ മോഡലിങ് പ്രചാരത്തിലായി വരുന്നതേയുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. കൊച്ചിയായിരുന്നു അന്നും ഫാഷൻ ഹബ്. ഫാഷൻഷോകൾ പതിയെപ്പതിയെ ശ്രദ്ധനേടിവരുന്നു. അവിടെ ഞാൻ പതിയെ മോഡലിങ്ങിലൂടെയും കോംപയിറിങ്ങിലൂടെയും പഠനാവശ്യങ്ങൾക്കുള്ള പണം കണ്ടെത്തിത്തുടങ്ങി. ഇം​ഗ്ലീഷും മലയാളവും ഒരേപോലെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്ന ആങ്കർമാരെയാണ് സർക്കാർ പരിപാടികൾക്ക് ആവശ്യം. ഡാഡിയുടെ പണ്ടത്തെ ശിക്ഷണം അവിടെയും തുണയായി. എനിക്ക് സർക്കാരിന്റെ ഒരുപാട് വേദികളിൽ കോംപയിറിങ്ങിന് അവസരം കിട്ടി. രണ്ടുഭാഷകളും ഒരേപോലെ പഠിക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞ് ഇം​ഗ്ലീഷ് മാ​ഗസിനുകൾ വായിക്കാൻ നിർബന്ധിച്ചിരുന്ന ഡാഡിയെ ആ വേദികളിൽ നില്കുമ്പോൾ ഞാനോർത്തു.

പക്ഷേ ഡാഡിയെക്കുറിച്ച് ഇപ്പോൾ ഓർമിക്കുമ്പോൾ മനസ്സിൽ വരുന്നത് ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും മാത്രമായി കൊച്ചിയിൽ കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളാണ്. അധികം ആർക്കും അറിയാത്ത ഒരു കാര്യമാണ്. കെ.ജി.ജോർജ് എന്ന സംവിധായകൻ ഒരു ഒന്നാന്തരം കുക്ക് കൂടിയായിരുന്നു. ഇന്ത്യൻ എക്സ്പ്രസിന്റെ സൺഡേ സപ്ലിമെന്റിൽ പണ്ട് ഒരു കോളം ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇന്ത്യയിലെ ഏറ്റവും പ്രശസ്ത ഷെഫുമാർ അവരുടെ പ്രിയപ്പെട്ട ഒരു ഡിഷ് അതിന്റെ റെസിപ്പി സഹിതം പരിചയപ്പെടുത്തുകയായിരുന്നു അതിൽ. ഡാഡിക്ക് കുക്ക് ചെയ്യാൻ വലിയ ഇഷ്ടമായിരുന്നു. അതുപക്ഷേ ഞങ്ങൾക്കറിയില്ലായിരുന്നു. സൺഡേ സപ്ലിമെന്റിന്റെ പേജുകളിലെ പസിലുകളെല്ലാം കുത്തിയിരുന്ന് പൂരിപ്പിക്കുന്നതായിരുന്നു മറ്റൊരു ഇഷ്ടവിനോദം. ഡാഡി എൻജോയ് ചെയ്തിരുന്ന ആക്ടിവിറ്റിയായിരുന്നു അത്.

നേരത്തെ പറഞ്ഞ റെസിപ്പി കോളം ഡാഡി പത്രത്തിൽ നിന്ന് കട്ട് ചെയ്ത് സൂക്ഷിച്ചുവയ്ക്കും. ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് കൊച്ചിയിൽ താമസിക്കുമ്പോൾ തിരുവനന്തപുരത്തുനിന്ന് കൊച്ചിയിലെ വീട്ടിലെത്തുമ്പോൾ ഡാഡി അതിൽ നിന്ന് ഓരോന്നായി എടുത്ത് പരീക്ഷിക്കും. ചിക്കൻ,മീൻ ഒക്കെ കൊണ്ടുള്ള വിഭവങ്ങൾ. എനിക്കുവേണ്ടിയുള്ള ഡാഡിയുടെ സ്പെഷൽ ആയിരുന്നു അവ. പക്ഷേ മട്ടൺ വിഭവങ്ങളായിരുന്നു ഡാഡിക്ക് കുക്ക് ചെയ്യാൻ ഇഷ്ടം. ഡാഡി തന്നെയാണ് മാർക്കറ്റിൽപ്പോയി മട്ടൺ വാങ്ങുക.

ഡാഡി ഉണ്ടാക്കിത്തന്നിരുന്നവയിൽ എനിക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ടത് മട്ടൺ റോ​ഗൻ ജോഷ് ആയിരുന്നു. മമ്മിയും ഒന്നാന്തരം കുക്ക് ആയിരുന്നെങ്കിലും എനിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടത് ഡാഡിയുണ്ടാക്കിത്തരുന്നവയായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് തിരുവനന്തപുരത്തുനിന്ന് ഡാഡി കൊച്ചിയിലെത്തുന്ന ദിവസത്തിനായി കാത്തിരിക്കുമായിരുന്നു ഞാൻ. മട്ടൻ റോ​ഗൻ ജോഷ് ഒരു നോർത്ത് ഇന്ത്യൻ ഡിഷ് ആണ്. പല ഫൈവ് സ്റ്റാർ ഹോട്ടലുകളിലെയും വിശിഷ്ടവിഭവം. ഇന്നും എവിടെയെങ്കിലും പോയി മട്ടൻ റോ​ഗൻ ജോഷ് കഴിക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് ഡാഡിയെ ഓർമവരും. പക്ഷേ അതിനൊന്നും ഡാഡിയുണ്ടാക്കുന്ന സ്വാദായിരുന്നില്ല. അത്രയും സ്വാദ് പിന്നീടൊരിക്കലും എനിക്ക് എവിടെനിന്നും കിട്ടിയിട്ടില്ല. ഡാഡിയുടെ മട്ടൺ റോ​ഗൻ ജോഷ് ഡാഡിയെപ്പോലെ തന്നെ എനിക്ക് ഏറ്റവും സ്പെഷൽ ആണ്..അന്നും ഇന്നും..എന്നും..

(തുടരും)