ചക്കരമാവിൻ മുറ്റത്ത് ഒരു സന്ധ്യ

ഇന്നലെ അവരുടെ ദിവസമായിരുന്നു, ഷിബു ചക്രവർത്തിയുടെയും ഔസേപ്പച്ചന്റെയും. ഞങ്ങൾ അതിനെ ഞങ്ങളുടേതുമാക്കി. 'ഗീതം സംഗീതം' സംഘടകരായി. അവതാരകനായ ജയരാജ് വാര്യർ സ്വകാര്യമായി എനിക്കു തന്ന വാക്കു പാലിച്ചു. ഓർമയുടെ ചക്കരമാവിൻ ചുവട്ടിൽ ഓടിക്കളിക്കാൻ പാട്ടു പ്രേമികൾക്കും ഭാഗ്യമുണ്ടായി.

ഇങ്ങനെയൊരു സംഗീതരാത്രി തൃശൂർ റീജിയണൽ തിയറ്റർ അടുത്തെങ്ങും പരിചയിച്ചിട്ടുള്ളതല്ല. അതുകൊണ്ടാവാം 'നിറഞ്ഞ സദസ്സ്' എന്ന പ്രയോഗത്തിന് പുതിയൊരു വ്യാഖ്യാനം നൽകാൻ ഷിബുവിനു സാധിച്ചു. ഓർമകൾ ഓരോന്നായി പെറുക്കി എടുക്കുന്നതിനിടയില്‍ ഔസേപ്പച്ചനും പറഞ്ഞു, ' സത്യത്തിൽ ഇത് ഞങ്ങളുടെ ചക്കരമാവിൻ മുറ്റമാണ്'.

പങ്കെടുക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള ശാരീരിക അവസ്ഥയിലായിരുന്നു ഞാൻ. പക്ഷേ ഏതു സ്ഥിതിയിലും അവിടെ ഉണ്ടാവാൻ കടപ്പെട്ടവനാണല്ലോ. അങ്ങനെ, എൻ്റെ തലതൊട്ടപ്പൻ എഴുപതാം പിറന്നാൾ ആഘോഷിച്ച വേളയിൽ അതിൽ ഒരു തുള്ളി മധുരമാകാൻ എനിക്കും സാധിച്ചു. ഗാനരചനയിൽ സഹോദരനാണ് ഷിബു, മഹാരാജാസുകാർ എന്ന ജൈവബന്ധം പുറമേ. ഇവർ രണ്ടുപേരും ചേർന്നൊരുക്കിയ 'തിരുനെല്ലിക്കാവ് പൂത്തു' കൗമാരത്തിൽ ഒരു നൂറുവട്ടമെങ്കിലും കേട്ടിട്ടുണ്ട്. രണ്ടാൾക്കും ഹൃദയം നിറഞ്ഞ ആശംസകൾ നേരുന്നു.

നിരവധി പ്രിയ മിത്രങ്ങളെ കാണാനും ഈ ഗാനസന്ധ്യ സന്ദർഭമായി. സുദീപ് കുമാർ, മൃദുല വാര്യർ, ഇന്ദുലേഖ വാര്യർ, വയലാർ ശരത്, റഫീഖ് അഹമ്മദ്, അൻവർ അലി, ഹരിനാരായണൻ അങ്ങനെയങ്ങനെ ധാരാളം ഇഷ്ടജനങ്ങൾ, എണ്ണിയെടുക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. ഇവിടെയെല്ലാം എന്നെ കൊണ്ടുനടന്ന പ്രൊഫ. സെബാസ്റ്റ്യൻ സാറിനോടും ബീനയോടുമുള്ള കടപ്പാടുകൂടി ചേർത്തു വച്ചാലേ ഈ വരികൾ പൂർണമാകൂ.

പാടുന്ന ദേവദൂതൻ

ഔസേപ്പച്ചനെ ആദ്യമായി ഹൊറൈസൺ ഹോട്ടലിൽ വച്ചു കണ്ടപ്പോൾ അദ്ദേഹം എന്തോ ചവയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 'ഒറ്റയ്ക്ക് പാടുന്ന പൂങ്കുയിലി'ന് ഈണം കൊടുക്കുവാൻ ജോയ്സ് പാലസിൽ വന്നിരുന്നപ്പോഴും അദ്ദേഹം വെറുതെ ചവച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ഞാൻ കൈനീട്ടി. എനിക്കും തന്നു, വളരെ ചെറിയ ഒരു ലഹരി. സത്യത്തിൽ ഇതൊന്നും ഔസേപ്പച്ചന് ആവശ്യമല്ല. സംഗീതത്തിൻ്റെ ഉന്മാദത്തിൽ ലോകംതന്നെ മറന്നു ജീവിക്കുന്ന ആളല്ലേ! സംഗീത പഥങ്ങളിലൂടെ, ലോവർ സാക്സോണിയിലെ കുഴലൂത്തുകാരനെപോലെ അദ്ദേഹം ആസ്വാദകരെ ആകർഷിച്ചു കൊണ്ടുപോകുന്നു, പുതിയൊരു ലോകത്തിൽ പുനർജനിപ്പിക്കുന്നതിനു വേണ്ടി.

'ചിലമ്പ്' കാണാനുള്ള പ്രഥമ പ്രേരണ കളരി യോദ്ധാവായ കുത്തിയതോടുകാരൻ ബാബുവായിരുന്നു. 'പുടമുറിക്കല്യാണം' കേട്ടതോടെ മറ്റെല്ലാ താത്പര്യങ്ങളും എന്നിൽനിന്നു മാഞ്ഞുപോയി. ദുർഗയുടെ സ്വരസഞ്ചാരങ്ങളിലൂടെ, കാറ്റിൽ പെട്ടുപോയ തളിർപോലെ ഞാൻ ഭാരശൂന്യനായി. ഭ്രാന്തമായ ഭാവനകളിൽപോലും സങ്കൽപിപ്പിക്കാനാവാത്തത് പതിറ്റാണ്ടുകൾക്കുശേഷം സംഭവിച്ചു. ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ച പാട്ടുകളുടെ ഈണങ്ങൾ അദ്ദേഹം എനിക്കുവേണ്ടി നിർമ്മിച്ചതായി ഞാൻ അന്നും കരുതി. പാട്ടിൽ പഞ്ചരാഗമാലികയും ദശരാഗമാലികയും അദ്ദേഹം പരീക്ഷിച്ചു. രഘുപ്രിയ പോലുള്ള അപൂർവരാഗങ്ങളിൽ ധീരമായി പാട്ടുകൾ ഒരുക്കി. 'കനലി'ലെ 'മഗർ തും' എന്നു തുടങ്ങുന്ന ഗസൽ ചിട്ടപ്പെടുത്താൻ അദ്ദേഹം ഉപയോഗിച്ച രാഗം മധു കൗൻസാണ്. അതെങ്ങനെ യാദൃച്ഛികമാകും!

ഒരിക്കൽ വൈറ്റ് ഫോർട്ടിൽവെച്ച് ഔസേപ്പച്ചൻ ഒരു പുതിയ രാഗം സൃഷ്ടിച്ചു. അതിനു ഞാൻ കൊടുത്ത പേര് 'പുണർതം' എന്നായിരുന്നു, സ്വന്തം ജന്മനക്ഷത്രം! ഇങ്ങനെ ഞങ്ങൾ ഒരുക്കുന്ന പാട്ടുകളിൽ, കിട്ടുന്ന സന്ദർഭങ്ങളിലെല്ലാം, ഞാനും ജീവിച്ചിരിക്കട്ടെ എന്ന സ്വാർഥത പിന്നെയും സാഹസങ്ങൾ പ്രവർത്തിപ്പിച്ചു. ഒരു ചെറുപുഞ്ചിരിയോടെ ഇസൈജ്ഞാനി സകലതും സ്വീകരിച്ചു. അതിനെല്ലാമുള്ള കടപ്പാട് ഞാൻ ഇവിടെ രേഖപ്പെടുത്തട്ടെ. എഴുപതാം പിറന്നാൾ മംഗളങ്ങൾ പ്രിയപ്പെട്ട ഔസേപ്പച്ചൻ സാർ.

ശാരദഗീതങ്ങൾ

ശരത്തിനെ വീട്ടിൽ വിളിച്ചു കൊണ്ടുവന്നത് സഹോദരനാണ്. പത്തു മുപ്പതു വർഷം മുൻപുള്ള കഥ ശരത് ഓർക്കാൻ വഴിയില്ല. കൊച്ചു വയലാർ അന്നൊന്നും സിനിമയിൽ പ്രവേശിച്ചിരുന്നില്ലല്ലോ! എഴുതാത്ത കവിഭാവനകൾ ജലാശയം പോലെ ഉള്ളിൽ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പിനിന്ന കാലം. 'മാഘമാസം' ഹിറ്റായതിനുശേഷം കൂടെക്കൂടെ ആലപ്പുഴ ടൗണിൽ വച്ചു കണ്ടു. അന്നെല്ലാം ശരത് വലിയ സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു. ഇപ്പോഴും അങ്ങനെയാണ്. പരാതികളില്ല, പ്രതിഷേധങ്ങളില്ല. സീസറിനുള്ള പങ്കിനെപ്പറ്റി ശരത്തിനും നല്ല ബോധ്യമുണ്ട്.

ശരത് എഴുതിയ പാട്ടുകളിൽ ഒന്നുപോലും പാഴായില്ല. നമ്മുടെ ജീവിതത്തെ ബന്ധിപ്പിക്കാൻ കഴിയുന്ന എന്തെങ്കിലും ഒരു ഘടകം നിശ്ചയമായും അതിൽ ഉണ്ടായിരിക്കും. അതുകൊണ്ടല്ലേ, 'അഴലിന്റെ ആഴങ്ങളിൽ' കേട്ട ചില ദുർബല ഹൃദയങ്ങൾ, 'ഞങ്ങളെ ഇങ്ങനെ വേദനിപ്പിക്കരുതേ' എന്നു വിങ്ങിയത്. കുഞ്ഞു പ്രായത്തിൽ, ഉറക്കം വരാതെ കിടന്ന രാത്രിയിൽ പാപ്പയും സങ്കടപ്പെട്ടു, 'കണ്ണിൻ വാതിൽ ചാരാൻ' പറ്റുന്നില്ല അമ്മേ!'

ഒരു വീട്ടിൽ രണ്ടുപേർക്ക് അവാർഡ് വേണ്ടെന്നു ശരത് പറയുന്നത് ഫലിതമായിട്ടാണ്. എന്നാലും ഒരു അവാർഡ് ജേതാവ് എന്ന നിലയിൽ അതെന്നെ മുറിപ്പെടുത്തുന്നു. വെറ്റിലക്കറ പിടിച്ച പല്ലുകളിലെ ചുവപ്പു തിളക്കം അതിനെ പിന്നെയും അഗാധമാക്കുന്നു. ചില തെറ്റുകൾ, ഓർമക്കുറവുകൾ കാലം പൊറുത്തുതരികയില്ല. അതിൽ ഒന്നായി മാത്രമേ ശരത്തിനോടുള്ള അവഗണനയെ എനിക്കെന്നല്ല, ഏതു പാട്ടു പ്രേമിക്കും കാണാൻ സാധിക്കൂ. ജന്മംതന്നെ വിലമതിക്കാനാവാത്ത പുരസ്കാരമായി ലഭിച്ചിട്ടുള്ളയാൾ പക്ഷേ, ഇതിനൊക്കെ മുകളിലാണ് - ജലവിതാനം താണാലും ഉയർന്നാലും ഉപരിതലത്തിൽ പുഞ്ചിരിയിട്ടു നിൽക്കുന്ന താമരപ്പൂവിനെപോലെ! വസന്തത്തിലെന്നല്ല, ശരത്തിലും ഈ പ്രതിഭാസത്തിനു യാതൊരു വ്യത്യാസവുമില്ല.

ഹരികഥ

ബി.കെ.ഹരിനാരായണൻ ഗാനരചനയിലെ ഇളമുറക്കാരനാണ്. പാരമ്പര്യത്തെ മുന്നോട്ടുകൊണ്ടുപോകാൻ ചുമതലപ്പെട്ടവൻ നിരവധി ഗാനങ്ങളിലൂടെ മലയാളിമനസ്സിൽ ഇടം നേടിക്കഴിഞ്ഞു. പാട്ടിനെ കവിതയാവാതെ സൂക്ഷിക്കാനുള്ള കരുതൽ ഹരിയിലുണ്ട്. ഹരിയെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്ന ഗാനമാണ്, 'ഓലഞ്ഞാലിക്കുരുവി'.

ഹരിയുടെ അകത്തും പുറത്തും ഗിരീഷ് പുത്തഞ്ചേരിയുണ്ട്. കാണുന്നവരും കേൾക്കുന്നവരും ഈ നിരീക്ഷണത്തോടു യോജിക്കും. ഫിലിം ഫെയർ ജൂറിയിൽ അംഗമാകാൻ അവസരം കിട്ടുകവഴി ഹരിയുടെ കഴിവിനെ പരസ്യമായി അംഗീകരിക്കാൻ എനിക്കും ഭാഗ്യം തരമായി. നടൻ, കവി, ജീവചരിത്രകാരൻ എന്നീ നിലകളിലും ഹരിയുടെ സംഭാവനകൾ വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്നു. ഞങ്ങൾ കൂടുതൽ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. ഇനിയും തരിക, മനസ്സുനിറയേ.

മൃദുലമായ സംഗീതം

ഒരാളുടെ പേരിന് വ്യക്തിത്വത്തെയുംകൂടി ഉൾക്കൊള്ളാൻ പ്രയാസമാണ്. മൃദുല വാര്യർ അതിനെ സാധിച്ചെടുത്തു. അവരുടെ വിനീതം അവസരങ്ങൾക്കുവേണ്ടി തൊഴുതു നിൽക്കുന്നതല്ല. എല്ലാവരോടുമുള്ള പെരുമാറ്റത്തിൽ പാലിക്കുന്ന കുലീനതയുടെ ഒരംശമാണ് മൃദുല എനിക്കും തരുന്നത്. ചെറിയ കാര്യങ്ങളിലുള്ള ശ്രദ്ധ മൃദുലയുടെ വിരൽത്തുമ്പിലെ മർമരങ്ങളിൽ പോലും ഞാൻ കേൾക്കുന്നുണ്ട്. അവരുടെ പുഞ്ചിരിയിൽ മരങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ കടന്നുവരുന്ന പ്രഭാതകിരണങ്ങളുടെ സൗമ്യത ഞാൻ അനുഭവിക്കുന്നു. ഇതേ സുതാര്യത ജീവിതപങ്കാളി ഡോ. അരുണിലും കാണുന്നതാണ്.

പത്തിലേറെ വർഷങ്ങളായി മൃദുലയെ ഞാൻ അറിയും. കൂടിക്കാഴ്ചകൾ തീരെ ഇല്ല. എന്നിട്ടും ഇന്നലെയുംകൂടി വർത്തമാനം പറഞ്ഞു പിരിഞ്ഞതുപോലെയുള്ള ഹൃദ്യത അവർ എപ്പോഴും പകരുന്നു. ചെന്നൈയിലെ ഫിലിം ഫെയർ അവാർഡിനും മലേഷ്യയിലെ സൈമ അവാർഡിനും ഞങ്ങൾ ഒന്നിച്ചുണ്ടായിരുന്നു. അപ്പോഴെല്ലാം എൻ്റെ അനുജത്തിയാണെന്ന തോന്നൽ സൃഷ്ടിക്കുന്ന തരത്തിൽ മൃദുല സ്നേഹസാന്ദ്രമായി ഇടപഴകി. 'നടനി'ലെ 'മൂളി വരുന്ന മുളങ്കാറ്റിൽ' എന്ന ഗാനം അനുപമമായി പാടിത്തന്നുകൊണ്ട് ഗാനജീവിതത്തെ ധന്യമാക്കി. ഇന്നലെ ആ ഗാനം മൃദുല പാടിയത് എനിക്കുംകൂടി വേണ്ടിയിട്ടാണ്. വേറൊരിക്കൽ, ഒരു ചെറിയ എതിർവാക്കുപോലും പറയാതെ, തീർത്തും സൗജന്യമായി, 'വെടിയേറ്റു വീഴുന്ന പ്രണയം' എന്ന കവിതയും ഭാവസാന്ദ്രമായി മ്യദുല പാടിത്തന്നു. നാളിതുവരെ നല്ല അനുഭവങ്ങൾ മാത്രമാണ് സിനിമയിൽനിന്നും എനിക്കു ലഭിച്ചിട്ടുള്ളതെന്നു പറയാൻ തീർച്ചയായും, ഈ അനുഗ്രഹീത ഗായികയും ഒരു കാരണമാണ്.

ഞാൻ ആത്മാർഥമായി പ്രാർഥിക്കുന്നു, മൃദുല ഇനിയും ഉയരങ്ങളിലേക്കു പറക്കട്ടെ. മനോഹരങ്ങളായ ഗാനങ്ങളിലൂടെ മലയാളിയുടെ ജീവിതത്തെ ഇനിയും സന്തോഷപൂർണമാക്കട്ടെ.

പാട്ടിലെ ഇന്ദുകല

ജയരാജ് വാര്യരുടെ മകൾ എന്ന വിശേഷണം ഇന്ദുലേഖയുടെ അധിക യോഗ്യതയാണ്. തുടക്കത്തിൽ സഹായിച്ചുവെങ്കിലും ഈ വിലാസം ഇന്ദുവിന് ഇനിമേൽ ആവശ്യമില്ല. അത്തരത്തിൽ ഇന്ദുലേഖ വളർന്നു കഴിഞ്ഞു. ഗായികയായും റാപ്പറായും കഥാവാചികയായും അവരുടെ പ്രതിഭ ശാഖകൾ വിരിച്ചു നിൽക്കുന്നു.

ഏതുതരം പാട്ടും ഇന്ദുലേഖ വാര്യരുടെ ശാരീരത്തിന് വഴങ്ങുന്നതാണ്. അതുകൊണ്ട് പുതു ഗായകർക്കിടയിൽ ഇന്ദുവിന് വിശേഷമായ സ്ഥാനമുണ്ട്. അച്ഛനെ ഇന്ദുലേഖ പലതരത്തിലും ഓർമിപ്പിക്കും. അതിൽ എനിക്കിഷ്ടം അവരുടെ പ്രസരിപ്പുള്ള തുറന്ന പെരുമാറ്റമാണ്. എല്ലാ സദസ്സിനും ഇണങ്ങുന്ന ലാളിത്യം സമൂഹത്തിൽ ദുർലഭമായി വരുന്ന സ്വഭാവഗുണമാണല്ലോ.

ഗ്രീൻ റൂമിലെ തിരക്കിൽ ഇന്ദുവുമായി സംസാരിക്കാൻ വളരെ കുറച്ചു സമയമേ ലഭിച്ചുള്ളൂ. പക്ഷേ, ഔസേപ്പച്ചൻ ഈണമിട്ട, ഞാൻ എഴുതിയ, 'മകളേ' എന്നു തുടങ്ങുന്ന എട്ടു മിനിട്ട് ദൈർഘ്യമുള്ള ഗാനം പി. ജയചന്ദ്രനുമായി ചേർന്നു പാടിക്കൊണ്ട് ഇന്ദു എനിക്കു തന്ന സന്തോഷം ഞാൻ മറക്കുന്നതെങ്ങനെ! അതുകൊണ്ടാണ് ഇങ്ങനെയൊരു ചിത്രം എനിക്കു വിലപ്പെട്ടതാകുന്നത്.

(മധുവാസുദേവൻ ഫേസ് ബുക്കിലെഴുതിയ കുറിപ്പുകൾ സമാഹരിച്ചത്)