'മം​ഗലം മുങ്ങി..വെരി വെരി...പ്രോബ്ലം തമ്പുരാൻ'

'വരവ്' ഷൂട്ടിങ് ഏതാണ്ട് പൂർത്തിയാകാറായിരിക്കുന്നു. അതിന്റെ സന്തോഷമുണ്ട് ഉള്ളിൽ. മൂന്നാറും മുണ്ടക്കയവും കോട്ടയവും പിന്നിട്ട് മറയൂരിലാണ് ഞങ്ങളിപ്പോൾ. ഇനി തേനിയിൽ ചില പ്രധാന രം​ഗങ്ങൾ ചിത്രീകരിക്കാനുണ്ട്. അതുകഴിയുമ്പോൾ ചലച്ചിത്രജീവിതത്തിലെ മറ്റൊരു സിനിമ പൂർത്തിയാകും. സംഖ്യകളൊക്കെ വെറും 'നമ്പറുകൾ' മാത്രമാണ്. സിനിമയാണ് മുഖ്യം. ഒന്നാമത്തേതും ഏറ്റവും ഒടുവിലേത്തേതും ഒരുപോലെതന്നെ. അതുകൊണ്ട് ഓരോ സിനിമയും ഒന്നാമത്തേതുതന്നെ. ഇതാണെന്റെ കാഴ്ചപ്പാട്.

കഴിഞ്ഞ കുറച്ചുലക്കങ്ങളായി മോഹൻലാലിനൊത്തുള്ള ആദ്യചിത്രമായ 'ആറാംതമ്പുരാനെ'ക്കുറിച്ചാണ് എഴുതിയത്. അതിന്റെ തുടർച്ചയാകട്ടെ ഇത്തവണയും. 'ആറാംതമ്പുരാ'ന്റെ കഥ ത്രസിപ്പിക്കുന്നതാണ്. രഞ്ജിത്തിന്റെ വാൾമൂർച്ചയുള്ള വാക്കുകളും കൈയടിപ്പിക്കാൻ തോന്നിപ്പിക്കുന്ന ആക്ഷൻസീനുകളുമൊക്കെയായിട്ടാണ് അത് വികസിക്കുന്നത്. ഇത്തരം സിനിമകൾ ചെയ്യുമ്പോൾ പ്രത്യേകതരത്തിലുള്ള ഒരു ഊർജം കൈവരും. തിരക്കഥയിൽ എഴുതിവച്ചത് തിരശ്ശീലയിൽ കൂടുതൽ ഭം​ഗിയാക്കുക എന്നത് വെല്ലുവിളിയായിട്ടാണ് എപ്പോഴും എടുത്തിട്ടുള്ളത്. അതിനായി പിന്നെ അത്യധ്വാനം ചെയ്യുകയാണ് ശീലം.

പക്ഷേ ഇങ്ങനെ എല്ലാം മറന്ന് ഷൂട്ട് ചെയ്യുമ്പോഴും ചില കൗതുകങ്ങൾ സംഭവിക്കാറുണ്ട്. നിസാരമെന്ന് തോന്നുന്ന ചിലതിൽ നിന്നുണ്ടായ കുഞ്ഞുകുഞ്ഞു കാര്യങ്ങൾ. പക്ഷേ കാലങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ് ആലോചിക്കുമ്പോഴാണ് അതിന്റെ രസം കൂടുതലായി അനുഭവപ്പെടുക. നമ്മൾ എങ്ങനെയൊക്കെ പ്ലാൻ ചെയ്തു ഷൂട്ട് ചെയ്താലും ആ നിസാരസം​ഗതികൾ ചിലപ്പോൾ എല്ലാ കണക്കുകൂട്ടലുകളും തെറ്റിക്കും. പക്ഷേ ആദ്യം പ്ലാൻചെയ്ത രീതിയിൽ തന്നെ അത് ചെയ്തെടുക്കുക എന്നതിലാണ് നമ്മുടെ മിടുക്ക് കാണിക്കേണ്ടത്. പ്രേക്ഷകർക്ക് ഒരിക്കലും മനസ്സിലാകരുത് നമ്മൾ നടത്തിയ ഒത്തുതീർപ്പ്. എങ്ങനെയാണോ ആദ്യം പ്ലാൻ ചെയ്തിരുന്നത് അതുപോലെ തന്നെ വേണം അവർക്ക് അനുഭവപ്പെടാൻ. ആദ്യം ആലോചിച്ചത് നടക്കാതെ പോയതുകൊണ്ട് രണ്ടാമത്തെ രീതിയിൽ ചിത്രീകരിക്കുകയാ യിരുന്നു എന്ന് നമ്മൾ മാത്രമേ അറിയാവൂ. നമ്മുടെ പ്ലാൻ ബി പ്രേക്ഷകൻ അറിഞ്ഞാൽ നമ്മൾ പരാജയപ്പെട്ടു.

'ആറാംതമ്പുരാൻ' തന്നെ അതിനുള്ള ഏറ്റവും വലിയ ഉദാഹരണം. രഞ്ജിത്തിന്റെ തിരക്കഥയിലുണ്ടായിരുന്നത് വലിയൊരു കോവിലകമാണ്. അതിന്റെ ഒരു കോണിലാണ് കൃഷ്ണവർമയും ഉണ്ണിമായയും താമസിക്കുന്ന ഭാ​ഗം. 'ഒരുതരത്തിൽ പിന്നാമ്പുറം എന്നുപറയാം' എന്നാണ് രഞ്ജിത്ത് തിരക്കഥയിലെഴുതിയിരുന്നത്. പ്രധാനമാളികയുടെ ഒരു ജനാല തുറന്നിട്ടാൽ ഉണ്ണിമായ പാട്ടുപഠിപ്പിക്കുന്ന പൂമുഖം കാണാം. പക്ഷേ ഒറ്റപ്പാലം ഭാ​ഗത്ത് എത്ര തിരഞ്ഞിട്ടും അങ്ങനെയൊരു മന കണ്ടെത്താനായില്ല. ഏതാണ്ട് ഒരെണ്ണം ഒത്തുകിട്ടിയപ്പോൾ അതിന്റെ സ്ഥിതി 'ആറാംതമ്പുരാനി'ൽ പറയുന്നതുപോലെ ഞാനും അപ്പനും സുഭദ്രയും എന്നപോലെ ബന്ധുക്കൾക്കെല്ലാം തുല്യാവകാശമുള്ള ഒന്ന്. അവകാശികളിലൊരാളായ സ്ത്രീ എത്ര അഭ്യർഥിച്ചിട്ടും ഷൂട്ടിങ്ങിന് മന കൊടുക്കില്ലെന്ന വാശിയിൽ. ഇങ്ങനെയുള്ള സന്ദർഭങ്ങൾ പ്ലാൻ ബിയിലേക്ക് ഉടൻ കടക്കുകയാണ് ശീലം. ആലോച്ചിരിക്കാൻ സമയമില്ല. അങ്ങനെ രണ്ട് മനകൾ കണ്ടെത്തി. ഒന്ന് വരിക്കാശ്ശേരി മന. അതാണ് ജ​ഗൻ താമസിക്കാൻ വരുന്നയിടം. മറ്റൊന്ന് ഒളപ്പമണ്ണ മന. ഉണ്ണിമായയും കൃഷ്ണവർമയും താമസിക്കുന്ന സ്ഥലം. പക്ഷേ രണ്ടും തമ്മിൽ ഏതാണ്ട് പത്തിരുപത് കിലോമീറ്റർ ദൂരം!.

എല്ലാവർക്കും സംശയമായിരുന്നു എങ്ങനെ അവ ഒന്നായി കാണിക്കുമെന്ന്. അവിടെയാണ് നേരത്തെ പറഞ്ഞ വെല്ലുവിളികളുടെ സുഖം നമുക്ക് കിട്ടുക. ആ വെല്ലുവിളി ഏറ്റെടുത്ത് അതിനെ തോല്പിക്കുകയെന്നത് ഒരു വാശിയായിട്ടെടുത്താൻ പിന്നെ നമുക്ക് എന്തും തരണം ചെയ്യാനുള്ള ശക്തിയും ബുദ്ധിയും കിട്ടും. 'ആറാംതമ്പുരാൻ' കണ്ട ആർക്കെങ്കിലും മനസ്സിലായിരുന്നോ ജ​ഗന്റെ കോവിലകവും ഉണ്ണിമായ താമസിക്കുന്നയിടവും തമ്മിൽ ഇരുപതുകിലോമീറ്റർ ദൂരമുണ്ടായിരുന്നുവെന്ന്!

അതുപോലെ തന്നെയാണ് ജ​ഗനും ഉണ്ണിമായയും തമ്മിൽ ആദ്യമായി കാണുന്ന ആ പ്രശസ്തരം​ഗവും. തിരക്കഥപ്രകാരം ഇടിഞ്ഞുപൊളിഞ്ഞ അനിയത്തിക്കാവാണ് അത്. അതും കോവിലകത്തോടു ചേർന്നുതന്നെ. പക്ഷേ അവിടത്തെ സീൻ ചിത്രീകരിച്ചത് ഷൊർണൂരിനടുത്തുള്ള ഒരു പൊളിഞ്ഞ അമ്പലത്തിലാണ്. ക്ഷയിച്ച സ്ഥിതിയിലായിരുന്ന അത് പിന്നീട് ഞങ്ങൾ പുനർനിർമിച്ചുകൊടുത്തു. എല്ലാ സിനിമകളിലുമുണ്ടാകും ഇത്തരം ചീറ്റിങ്. പക്ഷേ ഞങ്ങൾ ചീറ്റ് ചെയ്യപ്പെട്ടു എന്ന് പ്രേക്ഷകന് തോന്നിയാൽ പിന്നെ തോല്കുന്നത് നമ്മളാണ്. 'ആറാംതമ്പുരാനെ' സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ചീറ്റിങ് അത്ര നിസാരകാര്യമായിരുന്നില്ല. തിരക്കഥയിൽ അത്രത്തോളം പ്രധാന്യമുണ്ടായിരുന്നു ആ കോവിലകത്തിന്റെ ഭൂമിശാസ്ത്രത്തിനെന്ന് ആ സിനിമ കണ്ടവർക്കെല്ലാം ബോധ്യപ്പെടും. പലയിടങ്ങളിലായി ചിതറിക്കിടക്കുന്ന മൂന്നുകാര്യങ്ങളെ ക്യാമറകൊണ്ട് കണ്ണിചേർത്തെടുക്കുക എന്ന വെല്ലുവിളിയാണ് 'ആറാംതമ്പുരാൻ' തന്നത്. അത് ഏറ്റെടുക്കുക എന്നതിലായിരുന്നു എന്റെ സന്തോഷം.

അതുപോലെ തന്നെയാണ് ഷൂട്ടിനിടയ്ക്കുണ്ടാകുന്ന ചില മാറ്റംമറിച്ചിലുകൾ സൃഷ്ടിക്കുന്ന പ്രതിബന്ധങ്ങളും. കേൾക്കുമ്പോൾ നേരത്തെ പറഞ്ഞപോലെ തീർത്തും നിസാരമെന്ന് തോന്നാം. പക്ഷേ അതുണ്ടാക്കുന്ന പൊല്ലാപ്പ് ചില്ലറയായിരിക്കില്ല. കഥയെത്തന്നെ ബാധിക്കുന്ന രീതിയിലൊക്കെ അത് വളരും ചിലപ്പോൾ.

'കോവിലകം വാങ്ങിച്ച തമ്പുരാൻ വന്നിരിക്കുന്നു' എന്ന്, ഒടുവിൽ ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ ചേട്ടൻ അവതരിപ്പിച്ച കൃഷ്ണവർമയെ ആദ്യമായി അറിയിക്കാൻ വരുന്നത് കുതിരവട്ടം പപ്പുവേട്ടന്റെ 'മം​ഗലം' എന്ന കഥാപാത്രമാണ്. 'ആള് തമ്പുരാനാന്ന് മാത്രമല്ല... ചില്ലറപ്പുള്ളിയു മല്ല... ഐരാവതാ ഐറ്റം..' എന്നാണ് മം​ഗലം ജ​ഗന്നാഥന് കൊടുക്കുന്ന ഇൻട്രോ. 'നിങ്ങള് രണ്ട് പേരും ഇവിടെ നിന്ന് മാറീട്ടില്ലെന്നറിഞ്ഞപ്പോ ആളിന്റെ സ്വരൂപം പുറത്തുവന്നു..വല്യദേഷ്യത്തിലാ..എന്താപ്പാ ഒരു വഴി..' എന്ന് മം​ഗലം കൃഷ്ണവർമയോട് പറയുന്നതിനിടയ്ക്കാണ് മഞ്ജു വാരിയരുടെ ഉണ്ണിമായ അനിയത്തിക്കാവിൽ നിന്ന് വീടിന്റെ പൂമുഖത്തേക്ക് എത്തുന്നത്. 'എറങ്ങിപ്പോകാൻ നിശ്ചയിച്ചിട്ടില്ലാന്ന് പറയും' എന്നു പറഞ്ഞ് ഉണ്ണിമായ നേരെ ജ​ഗനെ കാണാനായി കോവിലത്തേക്ക് പോകുകയാണ്. 'അതുകണ്ട് അരം പ്ലസ് അരം ഈസ് കിന്നരം...വെരി വെരി പ്രോബ്ലം തമ്പുരാൻ....'എന്ന മം​ഗലത്തിന്റെ ഡയലോ​ഗിൽ ആണ് ആ സീൻ പൂർണമാകുന്നത്.

ഇതുകഴിഞ്ഞ് കോവിലകത്തിന്റെ പൂമുഖത്തേക്ക് വരുന്ന ഉണ്ണിമായയിൽ അടുത്ത സീൻ തുടങ്ങുന്നു. ജ​ഗനെ മനസ്സിലാകാതെ ഉണ്ണിമായ സംസാരിക്കുന്നു. 'കോലോം വാങ്ങിയ ആളിനെ ഒന്നുവിളിക്കൂ' എന്ന് ഉണ്ണിമായ പറയുമ്പോൾ അവളെ ശുണ്ഠിപിടിപ്പിച്ച് ഒടുവിൽ ആളെ വിളിക്കാനെന്നവണ്ണം ഉള്ളിലേക്ക് പോകുന്ന ജ​ഗൻ. അപ്പോഴാണ് കൃഷ്ണവർമയുമായി ജ​ഗന്റെ കണിമം​ഗലത്തെ സുഹൃദ് സംഘം അങ്ങോട്ടേക്ക് വരേണ്ടത്. ശങ്കരാടിചേട്ടന്റെ എഴുത്തച്ഛൻ, ടി.പി.മാധവൻ ചേട്ടന്റെ ഷാരടി, കുതിരവട്ടം പപ്പുവേട്ടന്റെ മം​ഗലം,കുഞ്ചന്റെ നമ്പീശൻ എന്നിവരും ഒടുവിൽ ഉണ്ണിയേട്ടന്റെ കൃഷ്ണവർമയുമാണ് ആ സീനിൽ വേണ്ടത്. മം​ഗലം കൃഷ്ണവർമയുടെ കൂടെയിരിക്കുമ്പോഴാണല്ലോ ഉണ്ണിമായ ജ​ഗനെ കാണാൻ പോരുന്നത്. അപ്പോൾ അതിനുപിന്നാലെ വർമ കോവിലത്തേക്ക് വരുമ്പോൾ മം​ഗലം എന്തായാലും കാണും. കൂടെ എഴുത്തച്ഛൻ,ഷാരടി പോലെയുള്ള മറ്റുള്ളവരും. അവരെല്ലാംകൂടി ചേർന്ന് വർമയെ വിളിച്ചുകൊണ്ടുവരികയാണ്.

പപ്പുവേട്ടനും ഒടുവിൽ ഉണ്ണിയേട്ടനും മഞ്ജുവും കൂടിയുള്ള സീൻ ആദ്യമേ എടുത്തു. അതുകഴിഞ്ഞാണ് എല്ലാവരും കൂടി കോവിലകത്തേക്ക് വരുന്ന സീൻ എടുക്കേണ്ടത്. ലൈറ്റപ്പ് ഒക്കെ ചെയ്ത് നോക്കുമ്പോൾ കുതിരവട്ടം പപ്പുവേട്ടനെ കാണാനില്ല. ആൾ എങ്ങോട്ടോ പോയി. അന്നൊന്നും മൊബൈൽഫോൺ ഇല്ലല്ലോ. ആരോടും ഒന്നുംപറയാതെ എങ്ങോട്ടോ ഒറ്റമുങ്ങൽ. ഇനി എന്താണ് വഴി...പപ്പുവേട്ടിനില്ലാതെ ആ സീൻ എടുക്കാനാകില്ല. തൊട്ടുമുമ്പുള്ള സീനിലുണ്ടായിരുന്ന മം​ഗലം എവിടെപ്പോയി എന്ന് സ്വാഭാവികമായും പ്രേക്ഷകർ ചിന്തിക്കും. തമ്പുരാന് വൻ ഇൻട്രോയൊക്കെ കൊടുത്ത മം​ഗലം ആയിരിക്കണമല്ലോ വർമയെയും കൂട്ടി കോവിലകത്തേക്ക് വരാൻ മുന്നിലുണ്ടാകേണ്ടത്. പക്ഷേ ആളെ കിട്ടാനില്ല. 'വെരി വെരി പ്രോബ്ലം തമ്പുരാൻ' എന്ന് നമ്മളും മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.

ലൈറ്റപ്പ് വരെ റെഡിയാണ്. ഞാനും രഞ്ജിത്തും കുറേ ആലോചിച്ചു. അവസാനം ഞങ്ങളൊരു തീരുമാനത്തിലെത്തി. അങ്ങനെ രഞ്ജിത്ത് തിരക്കഥയിൽ തിരുത്തിയെഴുതി.

കൃഷ്ണവർമയെയും കൊണ്ട് ഉമ്മറത്തേക്ക് വരുന്ന എഴുത്തച്ഛൻ,ഷാരടി,നമ്പീശൻ.

നമ്പീശൻ:ഷാരടീ...മം​ഗലം മുങ്ങീട്ടോ...

ഷാരടി:ങ്ഹേ...

നമ്പീശൻ:മം​ഗലം മുങ്ങി...

ആരെങ്കിലും അറിഞ്ഞോ അത് അക്ഷരാർഥത്തിൽ കുതിരവട്ടം പപ്പുവേട്ടൻ അക്ഷരാർഥത്തിൽ മുങ്ങിയതുകൊണ്ട് ഷൂട്ട്ചെയ്യുന്നതിനു തൊട്ടു മുമ്പ് തിരക്കഥയിൽ എഴുതിച്ചേർത്തതാണെന്ന്...! 'മം​ഗലം മുങ്ങി' എന്ന് ഒരു തവണ പറഞ്ഞാൽ ഒരുപക്ഷേ പ്രേക്ഷകൻ അത് ശ്രദ്ധിച്ചെന്നുവരില്ല. അതുകൊണ്ടാണ് 'ങ്ഹേ..'എന്ന് ഷാരടിയെക്കൊണ്ട് സംശയിപ്പിച്ചതും 'നമ്പീശൻ മം​ഗലം മുങ്ങി' എന്ന് ആവർത്തിച്ച് പറയിപ്പിച്ചതും. കൃഷ്ണവർമയുടെ അടുപ്പക്കാരനായതിനാൽ തമ്പുരാനെ പേടിച്ച് മം​ഗലം മുങ്ങി എന്നൊരു ധ്വനി കൂടിയുണ്ട് അതിൽ. ഇനിയിപ്പോൾ പ്രേക്ഷകന് സംശയമുണ്ടാകില്ല. അവർ വിചാരിക്കും, 'നേരാ...മം​ഗലം എങ്ങോട്ടോ മുങ്ങിക്കാണണം....അയാൾ അങ്ങനെയൊരു ടൈപ്പ് ആണല്ലോ...!'

(തുടരും)